Stefano Masini/Ben Pauer: Trilogija Lehman
Uloge:
Vladimir Grbić - Henry Lehman, Lučki oficir, Gospodin Tennyson, Teddy Wilkinson, Dr. Beauchamp, Vlasnici plantaža, Babette Newgass, Gospodin Newgass, Louis Sondheim, Sobarica, Guverner Alabame, Philip Lehman, Rabin Lewinsohn, Charles Dow, Ruth Lamar, Partner Cigarete Viski, Broker, Programer Kenneth
Igor Greksa - Emanuel Lehman, Solomon Paprinskij, Herbert Lehman, Broker Teddy, Broker Vernon, Broker Maurice, Broker Bill, Broker Peter, Partner Kravata Stomak, Direktor marketinga, Programer Harlan
Miloš Macura - Mayer Lehman, Pauline Sondheim, Archibald Davidson, Adele Blumenthal, Rebecca Ginzberg, Lea Heller Herzl, Collete Weiszman, Deborah Singer, Carrie Lauer, Laura Roth, Tessa Gutzberg, Učenik Rothschild, Učenik Wolf, Učenik Libermann, Učenik Straus 1, Učenik Straus 2, Učenik Altschul, Učenik Borowitz, Učenik Cohen, Bobby Lehman
Autorski tim:
Režija, prevod i izbor muzike: Igor Pavlović
Dramaturgija: Dimitrije Petrović
Scenografija: Andreja Rondović
Dizajn svetla: Zdenko Medveđ
Video: Vladimir Zima
Kostim: Marko Marosiuk
Inspicijentkinja: Vesna Galešev
Sufler: Goran Grubišić
Prva proba: 12. novembar 2024.
Premijera: 25. januar 2025.
O PISCU
Stefano Masini je italijanski pisac, esejista i dramaturg. Rođen je u Firenci 1975. godine, gde je studirao književnost na Univerzitetu u Firenci. Svoju pozorišnu karijeru započeo je u Piccolo Teatro di Milano i na festivalu Maggio Musicale Fiorentino. Najpoznatiji je po delu The Lehman Trilogy, koje je izvedeno u Londonu i na Brodveju uz izuzetne kritike i osvojilo nagradu Toni za najbolju predstavu. Predstava je takođe poslužila kao osnova za njegov roman Qualcosa sui Lehman, koji je osvojio brojne nagrade. Njegov drugi roman nosi naslov L'interpretatore dei sogni. Njegova dela izvođena su u Francuskoj, Nemačkoj, Austriji, Belgiji, Švajcarskoj, Španiji, Grčkoj, Kanadi, Argentini, Alžiru, Peruu, Meksiku, Južnoj Koreji, Rusiji i Mađarskoj. Osvojio je mnoge nagrade, uključujući nagradu Vittorio Tondelli i nagradu Ubu.
REČ REDITELJA
Trilogija Lehman nije samo epska saga (više od 150 godina) o prošlosti porodice Lehman, već je o širem kontekstu globalnog kapitalizma, koji je od svojih korena uspostavljan, preko trgovine pamukom u ropskom sistemu američkog Juga. Trgovina u New Yorku (na severu), je bila saučesnik tog sistema stvorenog na eksploataciji i ljudskoj patnji. Ropstvo nije samo istorijski fenomen; to je izvor kapitala koji je pokrenuo ekonomsku moć Amerike kakvu danas poznajemo. Eksploatacija robova omogućila je kumuliranje bogatstva nove elite tog vremena, uključujući i porodicu Lehman. Kapitalizam je omogućio uspon institucija kao što su berza na Wall Streetu, koja je trgovala ne samo robom, već i ljudskim sudbinama. Iako se nakon građanskog rata raskrstilo sa ropstvom, kapital koji je ušao u sistem stvorio je banke, investicione fondove i kompanije za prevoz robe koji su postali osnova američke privrede. Ali da li je ropstvo nestalo sa građanskim ratom ili se ono samo transformisalo? Sistem stvoren na nepravednim osnovama tražio je nove robove, radnike koji su da bi preživeli u njemu morali da rade u izuzetno teškim uslovima. Potplaćeni toliko da nisu mogli sebi ni da priušte proizvod u čijem stvaranju su učestvovali. Danas, u svetu koji se čini naprednijim i liberalnijim, suočavamo se sa novim oblikom ropstva: potrošačkom zavisnošću. Ono što je nekada bilo fizičko ropstvo sada je sofisticirana manipulacija koja se vrši kroz marketing i masovne komunikacijske strategije. Mi više nismo samo kupci; postali smo robovi potrošnje, nesvesno vođeni željama koje su nam nametnute. Naša svakodnevna stvarnost oblikovana je idejom o “slobodi” kroz potrošnju, dok zapravo ostajemo zarobljeni u neprekidnoj potrazi za novim proizvodima, novim identitetima i večnom srećom u sistemu u kom je etički ispravno sve što je ekonomski isplativo.
Igor Pavlović
O REDITELJU
Igor Pavlović, rođen 1976. godine u Novom Sadu. Završio Akademiju umetnosti u Novom Sadu, odsek gluma na srpskom jeziku, u klasi profesora Mihaila Janketića (1998-2002). Od 2002. zaposlen u Narodnom pozorištu u Subotici, a od 2006. stalni član Drame Srpskog narodnog pozorišta, u kojima je odigrao 60-tak uloga. Osnivač je pozorišne trupe ARTERIA koja je prisutna na novosadskoj sceni od 2008. godine. Prevodi dramske tekstove sa engleskog. Režira predstave u profesionalnim pozorištima i stalni je saradnik Gradskog pozorišta Bečej gde u Omladinskom dramskom studiju radi sa mladim glumcima od 2009. godine. U tom studiju režirao je predstave koje su osvojile preko 100 nagrada na festivalima u zemlji i regionu. Sarađivao sa Umjetničkom akademijom u Osijeku u predstavama njihovog repertoara. Istražuje različite glumačke metode (Tehniku Mihaila Cehova i Sanforda Majznera). Masterirao je studije multimedijalne režije na klasi profesora Aleksandra Davića na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Izbor iz režija: 39 stepenika Patrika Barloa u Pozorištu mladih iz Novog Sada, Rozenkranc i Gildestern su mrtvi Toma Stoparda u Srpskom narodnom pozorištu (Master predstava), Afera nedužne Anabele (Velimir Lukić) u Narodnom pozorištu Niš, Porodične priče (B. Srbljanović) Gradsko pozorište Bečej, Dvoje (Jim Cartwright) GP Bečej, Ponovno ujedinjenje dve Koreje (Žoal Pomera) SNP, Bog Masakra (Jasmina Reza) Kraljevačko pozorište, Kompletna istorija pozorišta (Ukratko) Mina Petrić GP Bečej, Ko se boji Virdžinije Vulf (E. Olbi) NP Niš. Režirao i napisao scenario za animirani film Korak, u pripremi animirani film Brkovi.
O DRAMATURGU
Ben Pauer je britanski dramaturg i dramski pisac. Od 2010. godine uglavnom radi u Nacionalnom teatru. Adaptirao dramu Stefana Masinija The Lehman Trilogy za Nacionalni teatar 2018. godine. Predstava je prebačena na Vest End i Brodvej, gde je osvojila Tonijevu nagradu za najbolju dramu 2022. godine. Njegovi scenariji uključuju Netflixovu adaptaciju romana Roberta Harisa Minhen – Ivice rata i nekoliko epizoda BBC-ove Šekspirove serije The Hollow Crown. Studirao je engleski jezik na Univerzitetu u Kembridžu. Često sarađuje sa Rupertom Guldom i njegovom kompanijom Headlong. Godine 2011. napisao je adaptaciju epskog dela Henrika Ibzena Car i Galilejac za Nacionalni teatar. U periodu od 2013. do 2016. godine nadgledao je privremeni prostor Nacionalnog teatra, The Shed. Njegova nova verzija Euripidove Medeje, sa Helen Makrori u naslovnoj ulozi, igrala se u Nacionalnom teatru od jula do septembra 2014. godine. Godine 2015. imenovan je za zamenika umetničkog direktora Nacionalnog teatra, što je bila nova funkcija u instituciji. Godine 2016. kondenzovao je tri dela D. H. Lorensa u jednu predstavu pod nazivom Muževi i sinovi (Husbands and Sons), izvedenu u Dorfman teatru Nacionalnog teatra. Godine 2024. adaptirao je Dikensov roman Naš zajednički prijatelj (Our Mutual Friend) u predstavu pod nazivom London Tide, sa pesmama koje je napisala PJ Harvi.
